Á Bókasafni Kópavogs og Náttúrufræðistofu Kópavogs var jólagleðin svo sannarlega verið við völd á aðventunni en þar var haldið eitt allsherjar jólaball alla virka daga í desember. Bókasafnið og Náttúrfræðistofa tóku á móti 300 leikskólabörnum í sérstaka jólakattadagskrá. Öllum elstu börnunum í leikskólum Kópavogs var boðið að koma og fræðast um jólaköttinn á skemmtilegan og spennandi hátt.
Börnin lærðu ýmislegt skemmtilegt um kisur, eins og að þær eru með þrjú augnlok svo þær þurfi ekki að blika eins oft og við mannfólkið, að þær geta skotið út klónum og dregið þær aftur inn og að veiðihárin á kisum eru skynfæri sem virka eins og hreyfiskynjarar.
Þá var starfsmaður Náttúrufræðistofu búinn að reikna út raunstærðina á jólakettinum miðað við þær upplýsingar sem liggja fyrir í þjóðsögunum. Þar segir að jólakötturinn getur gleypt manneskju í einum munnbita og samkvæmt mjög nákvæmum vísindalegum útreikningum kom í ljós að munnurinn á jólakettinum þarf að vera tvöfalt stærri en munnurinn á ljóni til að geta gleypt manneskju í einum munnbita.
Ef líkami jólakattarins er stækkaður í samræmi við slíkan munn þá þarf hann að vera sex til átta sinnum stærri en líkami ljóns. Það þýðir að jólakötturinn hlýtur að hafa verið á stærð við risaeðlu!Þetta þóttu börnunum stórmerkileg tíðindi og skemmtu sér konunglega þegar þau veltu fyrir sér hvort jólakötturinn gæti hafa verið risaeðla eða ekki.
Krakkarnir hlýddu svo á stórskemmtilega sögu um jólaköttinn sem starfsmaður bókasafnsins las fyrir þau með tilþrifum og að lokum var dansað í kringum jólatréð og sungið af hjartans lyst.
Það voru kátir krakkar sem kvöddu Bókasafnið og Náttúrufræðistofu að dagskrá lokinni. Starfsfólkið var einnig í sannkölluðu jólaskapi eftir að hafa fengið að dansa í kringum jólatréð með yndislegum börnum oft á dag, alla daga desember mánaðar.
