Á kvöldin sópa ég sólskininu af þökum húsanna
kveiki rauðan glampa í rúðum
fylli höfnina af logandi skuggum
og breiði stjörnuskikkjuna yfir himininn
ég er nafnlaus eins og andvarinn
sem bærir gluggatjaldið
ljósið sem kviknar um leið og það deyr
blossinn í fingrum myrkursins
ég færi ykkur nótt flugmannsins
rifin segl draumanna
inn í svefninn ferðast bifreið
sendibréf í hanskahólfi
ljósmynd af bláu myrkri
ég breyti syrgjendum í blóm
hengi gifshendur í trén
trekki upp spiladósir bernskunnar
horfi á þung augnhár þín síga
vegvísar þjóta gegnum ljósaskiptin
þar sem fjallsbrúnirnar loga
og stúlkan við bensíndæluna snýr vinstri vanga að tungli
sem glottir milli tinda
